Oudlandgebied de Poel

Op verschillende plaatsen doorsnijden grote en kleine getijdenkreken de oude eilandkern. In de kreken is door de sterkere stroming dan erbuiten een deel van het veen weggeslagen en zand afgezet. Buiten de kreken stroomde het water minder snel en transporteerde het vooral klei die het afzette boven op het veen. In de loop der eeuwen klonken het veen en de klei buiten de kreken in, waardoor het landoppervlak daar daalde. Daarom liggen de voormalige geulen tegenwoordig hoger en vormen ze kreekruggen. Daarop liggen vaak de oudste wegen en bewoningskernen. De laaggelegen klei-op-veengebieden buiten de kreekruggen heten poelgronden. Die zijn vandaag een waardevol vogelgebied en onderdeel van Ganzenreservaat de Poel.  

De Poel is onderdeel van de polder Brede Watering Bewesten Yerseke, daterend van voor de dertiende eeuw. Hij is niet in één keer aangelegd, maar opgebouwd uit verschillende kleinere voormalige polders, waarin altijd een nieuw stuk aangeslibd schor bedijkt werd. De dijken die door de aanleg van een nieuwe dijk om de schorren in de nieuwe zeewering kwamen te liggen, werden vaak weggehaald of ‘geslecht’. Dijken slechten werd in 1452 n.Chr. verboden. In later gewonnen land bleven de binnendijken dus wel behouden.