Aan de rand van de Oosterschelde staat hij nog steeds: de Plompe Toren, als enige overblijfsel van het verdronken dorp Koudekerke. Tussen 1475 en 1650 verdwenen hier minstens vijftien dorpen in de golven, opgeofferd aan het water tijdens stormvloeden en dijkdoorbraken.
De toren werd gespaard en diende eeuwenlang als baken voor de scheepvaart. Nu is het een uitkijkpunt over een landschap van karrevelden, inlagen, dijken en schorren. Beklim de 23 meter hoge toren en kijk uit over een panorama waar verleden, natuur en toekomst samenkomen. Bij helder weer spot je zelfs zeehonden op de zandbanken.
In en rond de toren beleef je de verhalen van verdwenen dorpen, dijkbreuken, dijkherstel én de blijvende kracht van de Zeeuwse delta. Regelmatig organiseert de torenwachter excursies, aangekondigd op het krijtbord bij de Deltawagen.
De Plompe Toren is een zichtbaar restant van een landschap dat voortdurend in beweging was, en is. De verdronken dorpen herinneren aan de strijd tegen het water, de aanleg van inlaagdijken en de kracht van natuurlijke en menselijke aanpassing.